λύκαινα (język nowogrecki)

edytuj
wymowa:
IPA[ˈli.ce.na]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. wilczyca
odmiana:
(1.1) F27
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. λύκος m
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. λύκαινα
uwagi:
źródła:
 
λύκαινα (1.1)
transliteracja:
lúkaina
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zool. wilczyca[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. λύκος m, λυκανθρωπία ż, λυκάνθρωπος m, λυκιδεύς m
przym. λυκόβρωτος, λυκώδης
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. λύκος + -αινα (lúkos + -aina); źródłosłów dla n.gr. λύκαινα
uwagi:
źródła:
  1. Zofia Abramowiczówna, Włodzimierz Appel, Słownik polsko-starogrecki, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2023, ISBN 978-83-231-5079-4, s. 552.