łatwopalny (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌwatfɔˈpalnɨ], AS[u̯atfopalny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wykazujący możliwość łatwego zapalenia się[1]
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) - Niech Archanioł uważa, żeby się od miecza szafa nie zajęła, bo jest łatwopalna - powiadam, próbując obrócić to w żart[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) palny, zapalny
antonimy:
(1.1) trudnopalny, niepalny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. łatwopalność ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „łatwopalny” w: SJP.pl.
  2. Sławomir Mrożek, Opowiadania i donosy 1980-1989, 1989, Narodowy Korpus Języka Polskiego.