zagardlenie (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) med. gwałtowne uduszenie na skutek przerwania dopływu powietrza przez ściśnięcia narządów szyi od zewnątrz; zob. też zagardlenie w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Nie znaleziono śladu kuli ani bardzo specyficznych obrażeń, charakterystycznych dla uderzenia tępym narzędziem. Wyklucza to tzw. zagardlenie, które jest działaniem siłą, po którym zostaje ślad[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. zagardlić dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. zagardlić + -enie
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Tomasz Szymborski, Prokuratorzy IPN z Katowic prześwietlą brytyjskie archiwa, „Dziennik Zachodni”, 2009-01-05, Narodowy Korpus Języka Polskiego.