wypadkowość
wypadkowość (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co wypadkowe
- (1.2) urz. obliczona statystycznie liczba wypadków[1]; zob. też wypadkowość w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wypadkowość wypadkowości dopełniacz wypadkowości wypadkowości celownik wypadkowości wypadkowościom biernik wypadkowość wypadkowości narzędnik wypadkowością wypadkowościami miejscownik wypadkowości wypadkowościach wołacz wypadkowości wypadkowości
- przykłady:
- składnia:
- (1.1) wypadkowość + D.
- synonimy:
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1-2) Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[2]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[3]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „wypadkowość” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „wypadkowość” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.