wszechwładza (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przymiot tego, kto posiada nieograniczoną władzę
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Podstawą Twojej sprawiedliwości jest Twoja potęga, wszechwładza Twa sprawia, że wszystko oszczędzasz[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wszechwładca mos, wszechwładztwo n
przym. wszechwładczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. wszech- + władza
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Księga Mądrości 12,16, Biblia Tysiąclecia Online, Poznań 2003 (tłum. Stanisław Papier).