wszechrzecz

wszechrzecz (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. wszystko, co istnieje

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wszechrzecz	wszechrzecze
dopełniacz	wszechrzeczy	wszechrzeczy
celownik	wszechrzeczy	wszechrzeczom
biernik	wszechrzecz	wszechrzecze
narzędnik	wszechrzeczą	wszechrzeczami
miejscownik	wszechrzeczy	wszechrzeczach
wołacz	wszechrzeczy	wszechrzecze

przykłady:

(1.1) Władca wszechrzeczy nie ulęknie się osoby / ani nie będzie zważał na wielkość.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

Pan Wszechrzeczy

etymologia:

pol. wszech- + rzecz

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: