współlokator
współlokator (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik współlokator współlokatorzy dopełniacz współlokatora współlokatorów celownik współlokatorowi współlokatorom biernik współlokatora współlokatorów narzędnik współlokatorem współlokatorami miejscownik współlokatorze współlokatorach wołacz współlokatorze współlokatorzy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) współmieszkaniec
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) lokator
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- forma żeńska współlokatorka ż
- przym. współlokatorski
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) roommate; pot. roomie; amer. flatmate, housemate
- bułgarski: (1.1) съквартирант m
- czeski: (1.1) spolubydlící m
- francuski: (1.1) colocataire m, camarade de chambre m
- hiszpański: (1.1) coinquilino m
- niemiecki: (1.1) Mitbewohner m
- nowogrecki: (1.1) συγκάτοικος m
- rosyjski: (1.1) товарищ по комнате m, сосед по комнате m, сожитель m
- ukraiński: (1.1) співмешканець m
- węgierski: (1.1) társbérlő
- włoski: (1.1) coinquilino m, casigliano m
- źródła: