w dyrdy (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈv‿dɨrdɨ], AS[v‿dyrdy], zjawiska fonetyczne: przyim. nie tw. syl.
znaczenia:

fraza przysłówkowa

(1.1) prędko, szybko, galopem[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Owczarek szedł do domu na obiad i, osuszywszy miskę, biegł w dyrdy do Józia[2].
(1.1) Chłopak w dyrdy uciekał, a ino jeden raz się odwrócił, by gwizdnąć na Łapę i spojrzeć, co tamten robi[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) biegiem, chyżo, co koń wyskoczy, co tchu, co żywo, cwałem, migiem, na łeb na szyję, na złamanie karku, truchtem, w te pędy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: błyskawicznie, co tchu
źródła:
  1. Słownik frazeologiczny PWN, red. Anna Kłosińska, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, ISBN 978-83-01-14481-4, s. 82.
  2. Stanisław Zieliński, W stronę Pysznej, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. Władysław Reymont, Chłopi, 1909, Narodowy Korpus Języka Polskiego.