ukoić

ukoić (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik dokonany (ndk. koić, ndk. rzad. ukajać)

(1.1) wpłynąć łagodząco, uspokoić, pocieszyć

odmiana:

przykłady:

(1.1) Mocne pragnienie najlepiej ukoisz następującym napojem: garść jęczmienia pogotuj z kwartą wody, przecedź, dolej cztery łyżki octu i dwie łyżki praśnego miodu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) ukoić ból

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. koić

rzecz. ukojenie, kojenie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• szwedzki: (1.1) lisa, lindra, mildra, stilla, trösta

źródła: