garść
garść (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) dłoń złożona tak, aby móc coś zaczerpnąć lub chwycić
- (1.2) ilość mieszcząca się w garści (1.1)
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik garść garście / garści[1][2] dopełniacz garści garści celownik garści garściom biernik garść garście / garści narzędnik garścią garściami miejscownik garści garściach wołacz garści garście / garści
- przykłady:
- (1.2) Pożyczyłem od sąsiada garść soli.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. nadgarstek m
- związki frazeologiczne:
- czerpać pełnymi garściami • lepszy wróbel w garści niż gołąb na dachu • mieć w garści / trzymać w garści • wziąć się w garść
- etymologia:
- uwagi:
- Z liczebnikami częściej używana jest forma mianownika i biernika (potencjalnie też wołacza) liczby mnogiej „garści”[1][2].
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) handful, fistful
- bułgarski: (1.1) шепа ż; (1.2) шепа ż
- czeski: (1.1) hrst ż
- duński: (1.2) håndfuld w
- esperanto: (1.1) mano, mankavo; (1.2) manpleno, plenmano
- hiszpański: (1.1) palma ż; (1.2) puñado m
- karaimski: (1.1) авуч; (1.2) авуч
- kaszubski: (1.1) garsc ż, gôrsc ż, grósc ż
- niemiecki: (1.2) Handvoll m
- nowogrecki: (1.1) χούφτα ż, φούχτα ż; (1.2) χούφτα ż, φούχτα ż
- rosyjski: (1.1) горсть ż; (1.2) горсть ż
- słowacki: (1.1) hrsť ż; (1.2) hrsť ż
- ukraiński: (1.1) жменя ż, пригорща ż
- włoski: (1.1) pugno m; (1.2) manata ż, manciata ż
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „garść” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 177.
- ↑ 2,0 2,1 Hasło „garść” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 279.