tyv

tyv (użycie międzynarodowe)

wymowa:

znaczenia:

symbol

(1.1) jęz. kody ISO 639-2 i ISO 639-3 język tuwiński, tuwański, tuwińszczyzna

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

tyv (język duński)

wymowa:

IPA: [ˈtywˀ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) złodziej

odmiana:

(1.1) en tyv, tyven, tyve, tyvene

przykłady:

(1.1) Tyv! Ja, tyv, det skal du hedde, for du stjal min lille ven! → Złodziej! Tak, złodziejem powinieneś być nazwany, bo ukradłeś mi przyjaciela!

składnia:

kolokacje:

(1.1) lommetyv → kieszonkowiec • småtyv → złodziejaszek

synonimy:

(1.1) kleptoman, røver, tyveknægt

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tyveri

przym. tyvagtig

związki frazeologiczne:

(1.1) lejlighed gør tyve → okazja czyni złodzieja • tyv tror hver mand stjæler → złodziej myśli, że wszyscy kradną

etymologia:

uwagi:

źródła:

tyv (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) złodziej

odmiana:

(1.1) en tyv, tyven, tyver, tyvene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) tjuv

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tyveri

związki frazeologiczne:

lommetyv

etymologia:

uwagi:

źródła: