tjuv

tjuv (język szwedzki)

wymowa:

[tju:v] ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) złodziej

odmiana:

(1.1) en tjuv, tjuven, tjuvar, tjuvarna

przykłady:

(1.1) En tjuv greps igår i Norrköping. → Złodziej został wczoraj złapany w Norrköping.

składnia:

kolokacje:

(1.1) biltjuv • ficktjuv

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: