triumfalny
triumfalny (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik triumfalny triumfalna triumfalne triumfalni triumfalne dopełniacz triumfalnego triumfalnej triumfalnego triumfalnych celownik triumfalnemu triumfalnej triumfalnemu triumfalnym biernik triumfalnego triumfalny triumfalną triumfalne triumfalnych triumfalne narzędnik triumfalnym triumfalną triumfalnym triumfalnymi miejscownik triumfalnym triumfalnej triumfalnym triumfalnych wołacz triumfalny triumfalna triumfalne triumfalni triumfalne nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Zobaczyła go pod łukiem triumfalnym w samo południe.
- (1.1) Żołnierze wznieśli okrzyk triumfalny na cześć wodza.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) tryumfalny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. triumf m, tryumf m, triumfator m / tryumfator m, triumfatorka ż / tryumfatorka ż, triumfalizm m, tryumfalizm m
- czas. triumfować ndk. / tryumfować ndk., zatriumfować dk.
- przym. tryumfalny, triumfalistyczny, tryumfalistyczny
- przysł. triumfalnie, tryumfalnie, triumfalistycznie, tryumfalistycznie
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) triumphal
- bułgarski: (1.1) триумфален
- włoski: (1.1) trionfale, trionfante
- źródła: