tetraplegik

tetraplegik (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌtɛtraˈplɛɟik], AS: [tetrapleǵik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba z tetraplegią – paraliżem czterokończynowym

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tetraplegik	tetraplegicy
dopełniacz	tetraplegika	tetraplegików
celownik	tetraplegikowi	tetraplegikom
biernik	tetraplegika	tetraplegików
narzędnik	tetraplegikiem	tetraplegikami
miejscownik	tetraplegiku	tetraplegikach
wołacz	tetraplegiku	tetraplegicy

przykłady:

(1.1) Po wypadku samochodowym jestem tetraplegikiem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tetraplegia ż

przym. tetraplegiczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. tetraplegia + -ik

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) tetraplegic
• baskijski: (1.1) tetraplegiko
• francuski: (1.1) tétraplégique m ż
• hiszpański: (1.1) tetrapléjico m
• nowogrecki: (1.1) τετραπληγικός m
• włoski: (1.1) tetraplegico m

źródła: