Wikisłownik

tautologiczny

tautologiczny (język polski) edytuj

wymowa:
podział przy przenoszeniu wyrazu: tau•to•lo•gi•czny
​?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) filoz. jęz. związany z tautologią, dotyczący tautologii
(1.2) herald. tożsamy z godłem heraldycznym
odmiana:
(1.1-2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianowniktautologicznytautologicznatautologicznetautologicznitautologiczne
dopełniacztautologicznegotautologicznejtautologicznegotautologicznych
celowniktautologicznemutautologicznejtautologicznemutautologicznym
bierniktautologicznegotautologicznytautologicznątautologicznetautologicznychtautologiczne
narzędniktautologicznymtautologicznątautologicznymtautologicznymi
miejscowniktautologicznymtautologicznejtautologicznymtautologicznych
wołacztautologicznytautologicznatautologicznetautologicznitautologiczne
 nie stopniuje się
przykłady:
(1.1) Jako że powtórzenie słowa na końcu wersu to epifora, rymy tautologiczne określa się również mianem rymów epiforycznych[1].
(1.2) Najwcześniejszy zachowany wizerunek klejnotu (1334) przedstawia klejnot tautologiczny[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) epitet / rym tautologiczny • definicja tautologiczna
(1.2) klejnot tautologiczny
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tautologia ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. tautologia + -czny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ z Wikipedii
  2. ↑ z Wikipedii
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=tautologiczny&oldid=7707400”