powtórzenie (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) wykonanie czegoś powtórnie
(1.2) program telewizyjny, audycja radiowa lub film emitowane po raz drugi
(1.3) powtarzający się fragment tekstu, wypowiedzi
(1.4) liter. figura retoryczna, zabieg stylistyczny polegający na dwu- lub wielokrotnym użyciu tego samego elementu językowego (wyrazu, grupy wyrazów, wersów lub strof) w celu nadania wypowiedzi mocniejszego zabarwienia emocjonalnego, podkreślenia znaczenia jakiegoś motywu, uzyskania rytmizacji
(1.5) ponowne przejrzenie materiału do nauki
(1.6) wypowiedzenie tego samego tekstu, który się właśnie usłyszało
odmiana:
(1.1-6)
przykłady:
(1.1) Sąd nakazał powtórzenie wyborów w części gminy Olsztyn[1].
(1.2) W wakacje w telewizji same powtórzenia.
(1.3) Przmówienie trwało 10 minut, ale tylko dlatego, że było w nim mnóstwo powtórzeń.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) powtórka
(1.3) powtórka, reduplikacja
(1.4) repetycja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.2) bis, replay
(1.4) epifora, anafora, refren, paralelizm
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. powtarzanie n, powtarzalność ż, powtórka ż
czas. powtarzać ndk., powtórzyć dk.
przym. powtórny, powtórkowy, powtarzalny, powtórzeniowy
przysł. powtórnie, powtarzalnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
rzecz. odczas. od powtórzyć
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: