struga (język polski) edytuj

 
struga (1.1)
 
struga (1.2)
wymowa:
IPA[ˈstruɡa], AS[struga]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ciecz płynąca wąskim pasmem; płynąca, lejąca się woda, ciecz
(1.2) geogr. mała rzeczka

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, forma fleksyjna

(2.1) D. lp od: strug

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) 3. os. lp ter. od: strugać
odmiana:
(1.1-2)
(2.1) zob. strug
przykłady:
(1.1) Struga cieczy spływała z góry.
składnia:
kolokacje:
(1.1) strugi deszczu
synonimy:
(1.2) potok, potoczek, strumyczek
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. strużka ż
przym. strugowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1) praindoeur. *sreu-[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Leszek Bednarczuk, Kontakty językowe w przedhistorycznej Europie środkowo-wschodniej, „Bulletin de la Société Polonaise de Linguistique”, fasc. LXXIII, 2017, s. 178.