siema

siema (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɕɛ̃ma], AS: [śẽma], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

podział przy przenoszeniu wyrazu: sie•ma

^ⓘ

znaczenia:

wykrzyknik

(1.1) slang. forma powitania

(1.2) slang. rzad. forma pożegnania

odmiana:

(1.1-2) nieodm.

przykłady:

(1.1) Siema, Maciek! Kupę lat się nie widzieliśmy, mów, co u ciebie słychać.

(1.2) – Muszę się już zwijać, na razie. – No, siema.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) slang. elo, siemanko, siemano, siemasz, siemka; neutr. cześć, hej

(1.2) pot. na razie, nara, narka, narcia, narazicho

antonimy:

(1.1) pot. na razie, nara, narka, narcia, narazicho

(1.2) slang. elo, siemanko, siemano, siemasz, siemka; neutr. cześć, hej

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

wykrz. siemasz, siemka, siemano, siemanko

związki frazeologiczne:

etymologia:

Skrót od pol. jak się masz. Pierwotnie funkcjonowała forma „siemasz”; forma „siema” spopularyzowana głównie przez Jerzego Owsiaka, początkowo kojarzona bezpośrednio z wolontariuszami prowadzonej przez niego fundacji Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy; współcześnie zagościła w młodzieżowym języku potocznym. Źródłosłów dla alternatywnych form: siemasz, siemka, siemano, siemanko.

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) hi, wassup, sup, yo
• rosyjski: (1.1) здорово

źródła: