saneczkarz

saneczkarz (język polski)

saneczkarz (1.1)

saneczkarze (1.1)

wymowa:

IPA: [sãˈnɛʧ̑kaʃ], AS: [sãnečkaš], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) sport. zawodnik uprawiający saneczkarstwo

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	saneczkarz	saneczkarze
dopełniacz	saneczkarza	saneczkarzy/saneczkarzów
celownik	saneczkarzowi	saneczkarzom
biernik	saneczkarza	saneczkarzy/saneczkarzów
narzędnik	saneczkarzem	saneczkarzami
miejscownik	saneczkarzu	saneczkarzach
wołacz	saneczkarzu	saneczkarze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

forma żeńska saneczkarka

przym. saneczkarski, sankowy, sanny

rzecz. sań nmos/ż, sanna ż, sankarz m, sankada ż, sanie nmos, saneczkarstwo, sanki, saneczki

czas. saneczkować

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

por. sankarz • bobsleista

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) luger
• białoruski: (1.1) саначнік m
• francuski: (1.1) lugeur
• niemiecki: (1.1) Rodler m
• rosyjski: (1.1) саночник m

źródła: