sandomierzanka
sandomierzanka (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌsãndɔ̃mʲjɛˈʒãnka], AS: [sãndõmʹi ̯ežãnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • akc. pob.• i → j ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) mieszkanka Sandomierza[1]
- (1.2) kobieta pochodząca z Sandomierza, urodzona w Sandomierzu
- odmiana:
- (1.1-2)[2]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sandomierzanka sandomierzanki dopełniacz sandomierzanki sandomierzanek celownik sandomierzance sandomierzankom biernik sandomierzankę sandomierzanki narzędnik sandomierzanką sandomierzankami miejscownik sandomierzance sandomierzankach wołacz sandomierzanko sandomierzanki
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wybitna / znana sandomierzanka • szanowne / drogie sandomierzanki!
- (1.2) rodowita sandomierzanka • sandomierzanka z krwi i kości / z urodzenia
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkanka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Sandomierszczyzna ż, Sandomierz mrz, Sandomierzanin mos, Sandomierzanka ż
- forma męska sandomierzanin mos
- przym. sandomierski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. Sandomierz + -anka
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[3].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „sandomierzanka” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Hasło „sandomierzanka” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
