ryger

ryger (język duński)

en ryger (1.1)

wymowa:

Dania: [ˈry·ɔ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) palacz (wyrobów tytoniowych)

odmiana:

(1) en ryger, rygeren, rygere, rygerne

przykłady:

(1.1) Tror rygere ikke rygning skader? → Czy palacze nie wierzą, że palenie szkodzi?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) ikkeryger w

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. ryge

rzecz. røg w, rygning w

związki frazeologiczne:

(1.1) kæderyger → palacz nałogowy palący papierosa za papierosem • rygerlunger → POChP

etymologia:

uwagi:

źródła: