rozpustnica

rozpustnica (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. kobieta oddająca się rozpuście

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rozpustnica	rozpustnice
dopełniacz	rozpustnicy	rozpustnic
celownik	rozpustnicy	rozpustnicom
biernik	rozpustnicę	rozpustnice
narzędnik	rozpustnicą	rozpustnicami
miejscownik	rozpustnicy	rozpustnicach
wołacz	rozpustnico	rozpustnice

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bezwstydnica, puszczalska, przest. wszetecznica, zbereźnica; peryfr. córa Koryntu

antonimy:

(1.1) ascetka

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rozpusta ż

forma męska rozpustnik m

przym. rozpustny

przysł. rozpustnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. rozpustnik + -ca

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: rozpustnik

• białoruski: (1.1) распусніца ż
• bułgarski: (1.1) блудница ż
• jidysz: (1.1) נואפֿטע ż (nojefte)
• rosyjski: (1.1) блудница ż
• ukraiński: (1.1) розпутниця ż

źródła: