wszetecznica

wszetecznica (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌfʃɛtɛʧ̑ʲˈɲiʦ̑a], AS: [fšetečʹńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. kobieta rozwiązła i gorsząca swoim zachowaniem

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wszetecznica	wszetecznice
dopełniacz	wszetecznicy	wszetecznic
celownik	wszetecznicy	wszetecznicom
biernik	wszetecznicę	wszetecznice
narzędnik	wszetecznicą	wszetecznicami
miejscownik	wszetecznicy	wszetecznicach
wołacz	wszetecznico	wszetecznice

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bezwstydnica, rozpustnica

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wszeteczeństwo n, wszeteczność ż

forma męska wszetecznik m

przym. wszeteczny

przysł. wszetecznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• łaciński: (1.1) meretrix ż
• włoski: (1.1) meretrice ż

źródła: