rezultować (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌrɛzulˈtɔvaʨ̑], AS[rezultovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) rzad. dawać rezultat, skutkować
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Prawidłowo stosowane ssanie oleju słonecznikowego powinno rezultować dobrym samopoczuciem oraz widoczną poprawą ogólnego zdrowia.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) skutkować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rezultowanie n, rezultat
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zob.   Porada „moderator telewizyjny, rezultować” w: Poradnia językowa PWN.
tłumaczenia:
źródła: