reduplikacja (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌrɛduplʲiˈkat͡sʲja], AS[reduplʹikacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) powtórzenie
(1.2) jęz. słowotwórcze lub fleksyjne podwojenie rdzenia; zob. też reduplikacja w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) podwojenie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. reduplicatio[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „reduplikacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2.   Hasło „reduplikacja” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.