punch

punch (język angielski)

a punch (2.1)/she punches (1.1) him

a punch (2.2)

a punch (2.3)

a punch (2.3)

punch (2.4) in a bowl

wymowa:

IPA: /pʌntʃ/ wymowa amerykańska

​

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) uderzać, bić pięścią, pot. walić

(1.2) poganiać (np. bydło)

(1.3) przebijać, dziurkować

(1.4) kasować (np. bilet)

rzeczownik

(2.1) uderzenie pięścią, kułak

(2.2) dziurkacz, przebijak

(2.3) kasownik (do biletów)

(2.4) kulin. poncz

odmiana:

(1.1-4) punch, punched, punched, punches, punching

(2.1-3) lp punch; lm punches

(2.4) lp punch; blm

przykłady:

(1.1) He will regret punching me in the face. → Będzie żałował, że uderzył mnie w twarz.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) fist

(2.2) hole puncher

(2.3) ticket puncher

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. punchline, punch card, punched tape, puncher

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

punch (język włoski)

punch (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kulin. poncz (napój)

odmiana:

(1.1) nieodm., lp punch; lm punch

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ponce

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. punch

uwagi:

źródła: