psychastenik

psychastenik (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) med. mężczyzna cierpiący na psychastenię

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	psychastenik	psychastenicy
dopełniacz	psychastenika	psychasteników
celownik	psychastenikowi	psychastenikom
biernik	psychastenika	psychasteników
narzędnik	psychastenikiem	psychastenikami
miejscownik	psychasteniku	psychastenikach
wołacz	psychasteniku	psychastenicy
depr. M. i W. lm: (te) psychasteniki

przykłady:

(1.1) Histeryk manipuluje innymi poprzez wybuchy własnej emocjonalności, psychastenik woli się poddać, niż wprost manipulować

(1.1) O ile histeryk nie dostrzega swoich wad, o tyle psychastenik je wyolbrzymia.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. psychastenia ż

forma żeńska psychasteniczka

przym. psychasteniczny

przysł. psychastenicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) psychasthenic
• białoruski: (1.1) псіхастэнік m
• francuski: (1.1) psychasténique m ż
• portugalski: (1.1) psicasténico m, psicastênico m
• rosyjski: (1.1) психастеник m
• ukraiński: (1.1) психастенік m
• włoski: (1.1) psicastenico m

źródła: