psychasteniczny (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) psych. właściwy psychastenii i psychastenikom
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wiadomym jest, że w opracowaniach literackich osobowość Schulza jawi się jako konglomerat lęków i natręctw, a więc jako osobowość psychasteniczna[1].
(1.1) Cechami typowymi wszystkich tych zróżnicowanych przejawów depresji : częsty komponent psychasteniczny, brak wiary w siebie, poczucie niższej wartości a także brak dystansu wobec doznawanych przeżyć (…)[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) typ / zespół psychasteniczny • osobowość / nerwica / chwiejność / niepewność / obsesja psychasteniczna
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. psychastenia ż, psychastenik m, psychasteniczka ż
przysł. psychastenicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jan Ciechowicz, Teatr pamięci Brunona Schulza, str. 80
  2. Psychiatria polska, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich 1979, t. 13, str. 597