provins

provins (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) prowincja (obszar kraju oddalony od stolicy i większych miast)

(1.2) adm. prowincja (jednostka administracyjna w niektórych krajach)

odmiana:

(1) en provins, provinsen, provinser, provinserne

przykłady:

(1.1) Den hovmodige ekspedient nægtede at betjene pigerne fra provinsen. → Wyniosły ekspedient odmówił obsłużenia dziewcząt z prowincji.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. provinsiel

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. provincia

uwagi:

źródła:

provins (język francuski)

wymowa:

IPA: [pʁɔ.vɛ̃]

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 1. os. lp przesz. literacki (passé simple) czasownika provenir

(1.2) 2. os. lp przesz. literacki (passé simple) czasownika provenir

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

provins (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) prowincja

odmiana:

(1.1) en provins, provinsen, provinser, provinserna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. provinsiell

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: