pralina
pralina (język polski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cuk. spoż. czekoladka z nadzieniem; zob. też pralina w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pralina praliny dopełniacz praliny pralin celownik pralinie pralinom biernik pralinę praliny narzędnik praliną pralinami miejscownik pralinie pralinach wołacz pralino praliny
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) nadziewane praliny • praliny czekoladowe
- synonimy:
- (1.1) pralinka
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) czekoladka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. praline < franc. prasline od nazwiska marszałka Césara de Choiseul du Plessis-Praslina (1598-1675), którego kucharz jako pierwszy miał przygotować tego rodzaju czekoladki[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) praline
- francuski: (1.1) praline ż, praliné m
- niemiecki: (1.1) Praline ż, Praliné n
- włoski: (1.1) pralina ż
- źródła:
pralina (język włoski) edytuj
- wymowa:
- IPA: /praˈli.na/
- podział przy przenoszeniu wyrazu: pra•li•na
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- (1.1) Comprerò a mia moglie una scatola di praline al caffè. → Kupię żonie pudełko kawowych pralin.
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) confetto
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pralineria ż
- czas. pralinare
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „pralina” w: treccani.it.