poplecznik

poplecznik (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ktoś, kto kogoś popiera; zwolennik, stronnik

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	poplecznik	poplecznicy
dopełniacz	poplecznika	popleczników
celownik	poplecznikowi	poplecznikom
biernik	poplecznika	popleczników
narzędnik	poplecznikiem	poplecznikami
miejscownik	popleczniku	poplecznikach
wołacz	popleczniku	poplecznicy
depr. M. i W. lm: (te) popleczniki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) sprzymierzeniec, zausznik, adherent

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. poplecznictwo n

forma żeńska popleczniczka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) henchman
• francuski: (1.1) partisan m
• interlingua: (1.1) supportator
• niemiecki: (1.1) Handlanger m

źródła: