stronnik (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek stający po czyjejś stronie, osobiście popierający jego sprawę
(1.2) zwolennik, popularyzator jakiejś idei
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) poplecznik
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. strona ż, stronnictwo n, stronniczka forma żeńska
czas. stronić ndk.
przym. stronniczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: