podbrukselski

podbrukselski (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpɔdbruˈksɛlsʲci], AS: [podbrukselsʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) znajdujący się pod Brukselą

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	podbrukselski		podbrukselska	podbrukselskie	podbrukselscy	podbrukselskie
dopełniacz	podbrukselskiego		podbrukselskiej	podbrukselskiego	podbrukselskich
celownik	podbrukselskiemu		podbrukselskiej	podbrukselskiemu	podbrukselskim
biernik	podbrukselskiego	podbrukselski	podbrukselską	podbrukselskie	podbrukselskich	podbrukselskie
narzędnik	podbrukselskim		podbrukselską	podbrukselskim	podbrukselskimi
miejscownik	podbrukselskim		podbrukselskiej	podbrukselskim	podbrukselskich
wołacz	podbrukselski		podbrukselska	podbrukselskie	podbrukselscy	podbrukselskie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Nie na długo, bo wybuchł spór o podbrukselski okręg wyborczy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Bruksela ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. pod- + brukselski

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: