pestka (język polski) edytuj

 
pestki (1.1)
 
pestki (1.2) arbuza
wymowa:
IPA[ˈpɛstka], AS[pestka] ?/i
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. wewnętrzna część owocu typu pestkowca, zbudowana z twardego endokarpu obrastającego prawdziwe nasiono
(1.2) spoż. każde nasiono, zwykle niejadalne, w owocu przeznaczonym do konsumpcji
(1.3) przen. coś błahego lub łatwego do wykonania
(1.4) środ. wojsk. przestęp. sport. strzelectwo nabój[1][2]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.3) drobnostka, drobiazg
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pestczak m, pestkowiec m, pestkówka ż, pestkowanie n, wypestkowanie n, pestkownica ż
zdrobn. pesteczka ż
czas. pestkować ndk., wypestkować dk.
przym. pestkowy
związki frazeologiczne:
zalać się w pestkęzalany w pestkę
etymologia:
st.pol. pecka < prasł. *pъtjьka; wtórna grupa samogłoskowa -st- wykształciła się prawdopodobnie pod wpływem pol. kostka, mającego dawniej to samo znaczenie[3][4]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Barbara Bajek, Mrzeżyno – dwie oddzielne krainy?, „Okolice. Rocznik Etnologiczny”, t. 9/2011, s. 273.
  2. Monika Sobolewska, Słownictwo z zakresu strzelectwa sportowego w polszczyźnie współczesnej – wybrane zagadnienia, w: Socjolekt, idiolekt, idiostyl. Historia i współczesność pod red. Urszuli Sokólskiej, Uniwersytet w Białymstoku, Białystok 2017, s. 334.
  3.   Hasło „pestka” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  4. Hasło „pestka” w: Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.