drobiazgi (1.1)
wymowa:
?/i, IPA[ˈdrɔbʲjask], AS[drobʹi ̯ask], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.i → j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) coś drobnego, małego, niewielkiego
(1.2) coś o niewielkim znaczeniu

wykrzyknik

(2.1) nie ma problemu!
odmiana:
(1.1-2)
(2.1) nieodm.
przykłady:
(1.1) W szufladach trzymam tylko różne drobiazgi, nie mam tam nic ważnego.
(1.2) Nic ci się nie stało? A, to drobiazg, zaciąłem się tylko w palec.
składnia:
kolokacje:
(1.1) cenny / kosztowny drobiazg • osobiste drobiazgi
(1.2) błahy drobiazg • kłótnia o drobiazgi • czepiać się drobiazgów
synonimy:
(1.1) drobnostka
(1.2) błahostka, bagatela, bagatelka, betka, bzdet, bzdura, detal, drobiażdżek, drobnostka, duperele, faramuszka, fraszka, furda, głupstewko, głupstwo, mały pikuś, marność; wulg. gówno[1]
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) szczegół
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. drobiazgowość ż, drobiazgowicz m, drobiażdżarka ż
zdrobn. drobiażdżek m
przym. drobiazgowy
przysł. drobiazgowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
płn. prasł. *drobězgъcoś małego, drobnego[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „drobiazg” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.