pechowiec

pechowiec (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. ktoś, kto ma pecha

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pechowiec	pechowcy
dopełniacz	pechowca	pechowców
celownik	pechowcowi	pechowcom
biernik	pechowca	pechowców
narzędnik	pechowcem	pechowcami
miejscownik	pechowcu	pechowcach
wołacz	pechowcu / pechowcze	pechowcy
depr. M. i W. lm: (te) pechowce

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) szczęśliwiec, szczęściarz

hiperonimy:

(1.1) biedak

hiponimy:

(1.1) jonasz

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pech m, pechowość ż

przym. pechowy

przysł. pechowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) jinx
• hiszpański: (1.1) pupas m
• interlingua: (1.1) infortunato
• jidysz: (1.1) שלימזל m (szlimazl), שלימזלניק m (szlimezalnik)
• niemiecki: (1.1) Pechvogel m
• nowogrecki: (1.1) γκαντέμης m
• rosyjski: (1.1) неудачник m
• ukraiński: (1.1) невдаха m
• włoski: (1.1) sfortunato m

źródła: