pawijczyk
pawijczyk (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pawijczyk pawijczycy dopełniacz pawijczyka pawijczyków celownik pawijczykowi pawijczykom biernik pawijczyka pawijczyków narzędnik pawijczykiem pawijczykami miejscownik pawijczyku pawijczykach wołacz pawijczyku pawijczycy
- przykłady:
- (1.1) Zbiór ten ułożony jest systematycznie, czyli w porządku rzeczowym według powszechnie przyjętego systemu Bernarda Pawijczyka z końca XII w., rozpowszechnionego, przez prawo Dekretaliów Grzegorza IX z r. 1234 a polegającego na podziale na 5 ksiąg zatytułowanych: «iude», «iudicium», «clerus», «conubia», «crimen»[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „Pawia” w: Jan Grzenia, Słownik nazw geograficznych z odmianą i wyrazami pochodnymi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15609-1, s. 226.
- ↑ Tadeusz Silnicki, Arcybiskup Mikołaj Trąba, s. 194, wyd. Pax, Pax, 1954.