osobatyw

osobatyw (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. socjol. wyrażenie słowne niewskazujące na płeć kogoś, o kim się mówi, składające się z wyrazu „osoba” oraz imiesłowu przymiotnikowego lub przymiotnika

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	osobatyw	osobatywy
dopełniacz	osobatywu	osobatywów
celownik	osobatywowi	osobatywom
biernik	osobatyw	osobatywy
narzędnik	osobatywem	osobatywami
miejscownik	osobatywie	osobatywach
wołacz	osobatywie	osobatywy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. osobowy mrz, osoba ż, osóbka ż, osobistość ż, osobowość ż, uosabianie n, uosobienie n

czas. uosabiać ndk., uosobić dk.

przym. osobowy, osobisty

przysł. osobowo, osobiście

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: