ogrodnik
ogrodnik (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) ogrod. osoba zajmująca się ogrodem
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ogrodnik ogrodnicy dopełniacz ogrodnika ogrodników celownik ogrodnikowi ogrodnikom biernik ogrodnika ogrodników narzędnik ogrodnikiem ogrodnikami miejscownik ogrodniku ogrodnikach wołacz ogrodniku ogrodnicy
- przykłady:
- (1.1) Potem sprowadził ogrodnika, a następnie: kowala, ślusarza, stolarza i kołodzieja[1].
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) rolnik
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ogród m, ogródek mrz, ogrodnictwo n, ogrodniczki, ogradzanie n , ogrodzenie n
- forma żeńska ogrodniczka
- przym. ogrodniczy, ogrodowy
- czas. ogradzać ndk., ogrodzić dk.
- związki frazeologiczne:
- pies ogrodnika • trzej ogrodnicy • zimni ogrodnicy
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) gardener
- białoruski: (1.1) агароднік m
- bułgarski: (1.1) градинар m
- czeski: (1.1) zahradník m
- duński: (1.1) havemand w, gartner w
- esperanto: (1.1) ĝardenisto
- fiński: (1.1) puutarhuri
- francuski: (1.1) jardinier m
- galicyjski: (1.1) xardineiro m
- hiszpański: (1.1) jardinero m, hortelano m
- interlingua: (1.1) horticulturista
- islandzki: (1.1) garðyrkjumaður m
- kazachski: (1.1) бағбан
- koreański: (1.1) 정원사
- litewski: (1.1) gėlininkas m, sodininkas m, daržininkas m
- łotewski: (1.1) dārznieks m
- macedoński: (1.1) градинар m
- niderlandzki: (1.1) hovenier m
- niemiecki: (1.1) Gärtner m
- nowogrecki: (1.1) κηπουρός m
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- portugalski: (1.1) jardineiro
- rosyjski: (1.1) садовник m, огородник m, овощевод m
- słowacki: (1.1) záhradník m
- słoweński: (1.1) vrtnar m
- szwedzki: (1.1) trädgårdsmästare w
- tuvalu: (1.1) tino fai fātoaga
- ukraiński: (1.1) садівник m, садівничий m
- węgierski: (1.1) kertész
- wilamowski: (1.1) gatner m, gātner m, giöetner m
- źródła:
- ↑ B. Prus, Powracająca fala.
- ↑ Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 249.
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.