warzywnik

warzywnik (język polski)

warzywnik (1.1)

warzywnik (1.1)

wymowa:

IPA: [vaˈʒɨvʲɲik], AS: [važyvʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) ogród lub jego część przeznaczona na uprawę warzyw

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	warzywnik	warzywniki
dopełniacz	warzywnika	warzywników
celownik	warzywnikowi	warzywnikom
biernik	warzywnik	warzywniki
narzędnik	warzywnikiem	warzywnikami
miejscownik	warzywniku	warzywnikach
wołacz	warzywniku	warzywniki

przykłady:

(1.1) Może powiększymy w tym roku warzywnik, o jakieś cztery grządki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ogród warzywny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. warzywo n, warzywko n, warzywniak m, warzywnictwo n, warzywniczy m

czas. warzyć, uwarzyć

przym. warzywny, warzywniczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) huerto m
• nowogrecki: (1.1) περιβόλι n, λαχανόκηπος m
• rosyjski: (1.1) огород m
• włoski: (1.1) ortaglia ż

źródła: