ogrodniczka (język polski)

edytuj
 
ogrodniczka (1.1)
wymowa:
IPA[ˌɔɡrɔdʲˈɲit͡ʃka], AS[ogrodʹńička], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta, dziewczyna pracująca w ogrodzie
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ogrodniczka pielęgnuje kwiaty.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gw. (Górny Śląsk) zegrodniczka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ogród mrz, ogródek mrz, ogrodnictwo n, ogradzanie n, ogrodzenie n
forma męska ogrodnik mos, ogrodniczek mos
czas. ogrodzić dk., grodzić ndk., ogradzać ndk.
przym. ogrodniczy, ogrodzeniowy, ogrodowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. ogrodnik + -ka
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: ogrodnik
źródła: