nudziarz

nudziarz (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek zanudzający innych

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nudziarz	nudziarze
dopełniacz	nudziarza	nudziarzy / rzad. nudziarzów
celownik	nudziarzowi	nudziarzom
biernik	nudziarza	nudziarzy / rzad. nudziarzów
narzędnik	nudziarzem	nudziarzami
miejscownik	nudziarzu	nudziarzach
wołacz	nudziarzu	nudziarze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pot. maruda, nuda; reg. bałaguła

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) natręt

hiponimy:

(1.1) ględa, męczydusza

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nuda ż, nudziara ż, nudzenie n, zanudzanie n, przynudzanie n, nudziarstwo n

czas. nudzić ndk., zanudzać ndk., zanudzić dk., przynudzać ndk.

przym. nudny, nudziarski

przysł. nudno, nudnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. nuda + -arz

źródłosłów dla jid. נודניק (nudnik)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bore, fuddy-duddy, dweeb, dullard, shmoe
• chorwacki: (1.1) gnjavator m
• francuski: (1.1) rabâcheur m, raseur m
• hiszpański: (1.1) chinche m ż, abejorro m
• jidysz: (1.1) נודניק m (nudnik)
• portugalski: (1.1) cacete m
• rosyjski: (1.1) зануда m
• szwedzki: (1.1) torrboll w, tråkmåns w
• ukraiński: (1.1) зануда m
• włoski: (1.1) rompiscatole m/ż, rompicoglioni m/ż, palla ż, lagna ż, tincone m, bubbone m

źródła: