nadprzyrodzoność

nadprzyrodzoność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nadprzyrodzone; cecha tych, którzy są nadprzyrodzeni

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nadprzyrodzoność	nadprzyrodzoności
dopełniacz	nadprzyrodzoności	nadprzyrodzoności
celownik	nadprzyrodzoności	nadprzyrodzonościom
biernik	nadprzyrodzoność	nadprzyrodzoności
narzędnik	nadprzyrodzonością	nadprzyrodzonościami
miejscownik	nadprzyrodzoności	nadprzyrodzonościach
wołacz	nadprzyrodzoności	nadprzyrodzoności

przykłady:

składnia:

(1.1) nadprzyrodzoność + D.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) cecha

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. nadprzyrodzony

przysł. nadprzyrodzenie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. nadprzyrodzony + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: