nadprzewodnictwo

nadprzewodnictwo (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌnatpʃɛvɔdʲˈɲit͡stfɔ], AS: [natpševodʹńictfo], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) fiz. stan materiału polegający na zerowym oporze elektrycznym osiągany w niskiej temperaturze; zob. też nadprzewodnictwo w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	nadprzewodnictwo
dopełniacz	nadprzewodnictwa
celownik	nadprzewodnictwu
biernik	nadprzewodnictwo
narzędnik	nadprzewodnictwem
miejscownik	nadprzewodnictwie
wołacz	nadprzewodnictwo

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nadprzewodnik

przym. nadprzewodnikowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) superconductivity
• arabski: (1.1) موصلية فائقة
• białoruski: (1.1) звышправоднасць ż
• chorwacki: (1.1) supravodljivost
• francuski: (1.1) supraconductivité
• galicyjski: (1.1) supercondutividade ż
• hiszpański: (1.1) superconductividad ż
• kataloński: (1.1) superconductivitat ż
• nowogrecki: (1.1) υπεραγωγιμότητα ż
• portugalski: (1.1) supercondutividade
• rosyjski: (1.1) сверхпроводимость ż
• słowacki: (1.1) supravodivosť ż
• szwedzki: (1.1) supraledning w
• ukraiński: (1.1) надпровідність ż
• włoski: (1.1) superconduttività ż, superconduzione ż

źródła: