nadprzewodnik
nadprzewodnik (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˌnatpʃɛˈvɔdʲɲik], AS: [natpševodʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) fiz. ciało, u którego w obniżonej temperaturze zanika opór elektryczny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik nadprzewodnik nadprzewodniki dopełniacz nadprzewodnika nadprzewodników celownik nadprzewodnikowi nadprzewodnikom biernik nadprzewodnik nadprzewodniki narzędnik nadprzewodnikiem nadprzewodnikami miejscownik nadprzewodniku nadprzewodnikach wołacz nadprzewodniku nadprzewodniki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. nadprzewodnictwo n
- przym. nadprzewodnikowy, nadprzewodzący
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) superconductor
- baskijski: (1.1) supereroale
- białoruski: (1.1) звышправаднік m
- duński: (1.1) superleder w
- hiszpański: (1.1) superconductor m
- norweski (bokmål): (1.1) superleder m, supraleder m
- norweski (nynorsk): (1.1) superleiar m, supraleiar m
- nowogrecki: (1.1) υπεραγωγός m
- rosyjski: (1.1) сверхпроводник m
- słowacki: (1.1) supravodič m
- szwedzki: (1.1) supraledare w
- ukraiński: (1.1) надпрові́дник m
- źródła: