mirowe (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) daw. podarek na okoliczność zawartego miru, układu [1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) (…) podarkowe powinności (…). W tym ostatnim przypadku występują (…), swadebne i mirowe od zaręczyn i ślubu. [2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mir
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, Warszawa 1900–1927.
  2. Joachim Lelewel, Dzieje Litwy i Rusi aż do unji z Polską w Lublinie 1569 zawartej, Paryż 1839, s. 256