miotaczka

miotaczka (język polski)

wymowa:

IPA: [mʲjɔˈtaʧ̑ka], AS: [mʹi ̯otačka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sport. lekkoatletka uprawiająca pchnięcie kulą, rzut dyskiem lub rzut oszczepem

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	miotaczka	miotaczki
dopełniacz	miotaczki	miotaczek
celownik	miotaczce	miotaczkom
biernik	miotaczkę	miotaczki
narzędnik	miotaczką	miotaczkami
miejscownik	miotaczce	miotaczkach
wołacz	miotaczko	miotaczki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) dyskobolka, młociarka, oszczepniczka

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. miotanie n

forma męska miotacz m

czas. miotać

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: miotacz

źródła: