lotnik
lotnik (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) lotn. zaw. człowiek, który lata samolotem lub należy do jego obsługi
- (1.2) wojsk. żołnierz służący w lotnictwie
- (1.3) inżynier posiadający specjalizację lotniczą
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik lotnik lotnicy dopełniacz lotnika lotników celownik lotnikowi lotnikom biernik lotnika lotników narzędnik lotnikiem lotnikami miejscownik lotniku lotnikach wołacz lotniku lotnicy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) awiator
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. lot m, lotnisko n, lotnictwo n
- czas. dolecieć, odlatywać, lecieć ndk., latać ndk., przylecieć dk., przylatywać ndk.
- przym. lotniczy, lotny
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) flier, flyer, airman, aviator; (1.2) airman
- baskijski: (1.1) hegazkinlari
- białoruski: (1.1) лётчык m; (1.2) лётчык m
- bułgarski: (1.1) летец m, авиатор m
- czeski: (1.1) letec m
- duński: (1.1) aviatiker w
- esperanto: (1.1) aviadisto, rzad. aviadilano
- francuski: (1.1) aviateur m
- hiszpański: (1.1) aviador m; (1.2) piloto m, aviador m; (1.3) ingeniero aeronáutico m
- kazachski: (1.1) ұшқыш
- rosyjski: (1.1) авиатор m, лётчик m; (1.2) авиатор m, лётчик m; (1.3) авиатор m
- ukraiński: (1.1) авіатор m, льотчик m; (1.2) льотчик m
- wepski: (1.1) lendali
- włoski: (1.1) aviatore m
- źródła:
- ↑ J.R., Lotnik czy latacz?, „Język Polski” nr 1/1919, s. 31.