lepa

Podobna pisownia: Lepa • leppä • lëpa

lepa (język polski)

wymowa:: IPA: [ˈlɛpa], AS: [lepa]; ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) meteorol. hydrol. niestopiony śnieg na powierzchni wody, zob. też lepa w Wikipedii

(1.2) gatunek trawy^[1]

(1.3) coś ulepionego, tłustego (jak ciasto, kluchy)^[1]

(1.4) niedołęga, niezdara^[1]

(1.5) środ. uderzenie otwartą dłonią w kark

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	lepa	lepy
dopełniacz	lepy	lep
celownik	lepie	lepom
biernik	lepę	lepy
narzędnik	lepą	lepami
miejscownik	lepie	lepach
wołacz	lepo	lepy

przykłady:

składnia:

kolokacje:: (1.5) dostać lepę

synonimy:: (1.5) karczycho

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. lepiszcze n, przylepa ż, przylepka ż, polepa ż, lep m, lepidło n, lepik m; czas. lepić, przylepić, polepić, zlepić, oblepić; przym. lepiący, oblepiony, lepki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

angielski: (1.1) snow slush

źródła:

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. II: H-M, Warszawa 1900–1927, s. 717.

lepa (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik, forma fleksyjna

(1.1) ż lp od: lep

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

[kar-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. II: H-M, Warszawa 1900–1927, s. 717.

[1]