lśniącowarkoczy (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌl̥ʲɕɲɔ̃nʦ̑ɔvarˈkɔʧ̑ɨ], AS[l̦ʹśńõncovarkočy], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.asynch. ą akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) mający lśniące warkocze[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) (…) mój brat wtedy autorytatywny siódmoklasista zatroszczył się o to, bym była w jednej klasie z Elą Reichertówną, lśniącowarkoczą psiapsiółką z przedszkola.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „Lśniącowarkoczy” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. II: H-M, Warszawa 1900–1927, s. 768.
  2. Krystyna Dulak-Kulej, Wspomnienie, w: Znad Popradu, nr. 8-9/2008, s. 13